Het einde is in zicht
Blijf op de hoogte en volg Vera
16 December 2014 | Oostenrijk, Dornbirn
Servus,
Het is alweer bijna over, aan het einde van deze week ben ik weer terug in Nederland, helaas. Er is in de tussental alweer zoveel gebeurd, ik moet zelf ook even mijn geheugen opfrissen.
Toen ik terugkwam van Marokko kwam Mirjam dat weekend op bezoek. Toevallig kwamen ook Alex', Pernilla's, Jenny;s Tommi en Sami's vrienden langs, dus het was gezellig druk. Donderdag had Alex(huisgenoot) een Italiaans etentje georganiseerd voor iedereen die het leuk leek. En vrijdag hadden we een Black&white party, was zeker een geslaagd feestje. Ik ben dat weekend nog met Mir naar d kerstmarkt in Feldkirch geweest en we zijn nog wezen hiken bij Karren.
Annemieke en Judith waren ook nog voor een weekendje langs geweest. Ik ben deze maand ook nog naar Ravensburg in Duitsland geweest op excursie met nog allemaal andere studenten uit Liechtenstein, Duitsland en Zwitserland. We gingen eerst naar Baroque Basilica Weingarten, dat is de grootste barok kerk in de noordelijke alpen. Daarna kregen we een lunch en daarna werden we naar Ravensburg gebracht waar ook de kerstmarkt was, en dat alles voor maar een tientje, ik vond het een goede deal van school. Afgelopen week hadden de Zweedden in mijn huis een kerstdiner georganiseerd inclusief activiteiten, het was echt super gezellig. Ik ben ook nog wezen schaatsen voor het eerst sinds jaren, ik vond het echt vermakelijk en ik ga zeker deze week nog een keer langs de schaatsbaan.
Ik weet eigenlijk niet zo goed wat ik moet schrijven, het voelt hier nu zo "normaal". Het uitzicht is nog steeds schitterend(wanneer het niet mistig is) en het leven in Sebastianstrasse is te gek, maar dit voelt nu als het normale leven, ik ben benieuwd hoe het is als ik weer thuis ben. Ik heb de afgelopen weken ook gewoon les gehad, maar afgelopen weekend was mijn laatste schooldag. Ik moet deze week nog een paar post-assignments inleveren en dan is het tijd om naar huis te gaan. Het uitdunnen is langzamerhand al begonnen, meer en meer mensen gaan weer terug naar huis. Ik heb hier veel toffe mensen ontmoet en van sommige weet ik dat het geen definitieve afscheid is. Maar voor voorlopig
Auf wiedersehen
Het is alweer bijna over, aan het einde van deze week ben ik weer terug in Nederland, helaas. Er is in de tussental alweer zoveel gebeurd, ik moet zelf ook even mijn geheugen opfrissen.
Toen ik terugkwam van Marokko kwam Mirjam dat weekend op bezoek. Toevallig kwamen ook Alex', Pernilla's, Jenny;s Tommi en Sami's vrienden langs, dus het was gezellig druk. Donderdag had Alex(huisgenoot) een Italiaans etentje georganiseerd voor iedereen die het leuk leek. En vrijdag hadden we een Black&white party, was zeker een geslaagd feestje. Ik ben dat weekend nog met Mir naar d kerstmarkt in Feldkirch geweest en we zijn nog wezen hiken bij Karren.
Annemieke en Judith waren ook nog voor een weekendje langs geweest. Ik ben deze maand ook nog naar Ravensburg in Duitsland geweest op excursie met nog allemaal andere studenten uit Liechtenstein, Duitsland en Zwitserland. We gingen eerst naar Baroque Basilica Weingarten, dat is de grootste barok kerk in de noordelijke alpen. Daarna kregen we een lunch en daarna werden we naar Ravensburg gebracht waar ook de kerstmarkt was, en dat alles voor maar een tientje, ik vond het een goede deal van school. Afgelopen week hadden de Zweedden in mijn huis een kerstdiner georganiseerd inclusief activiteiten, het was echt super gezellig. Ik ben ook nog wezen schaatsen voor het eerst sinds jaren, ik vond het echt vermakelijk en ik ga zeker deze week nog een keer langs de schaatsbaan.
Ik weet eigenlijk niet zo goed wat ik moet schrijven, het voelt hier nu zo "normaal". Het uitzicht is nog steeds schitterend(wanneer het niet mistig is) en het leven in Sebastianstrasse is te gek, maar dit voelt nu als het normale leven, ik ben benieuwd hoe het is als ik weer thuis ben. Ik heb de afgelopen weken ook gewoon les gehad, maar afgelopen weekend was mijn laatste schooldag. Ik moet deze week nog een paar post-assignments inleveren en dan is het tijd om naar huis te gaan. Het uitdunnen is langzamerhand al begonnen, meer en meer mensen gaan weer terug naar huis. Ik heb hier veel toffe mensen ontmoet en van sommige weet ik dat het geen definitieve afscheid is. Maar voor voorlopig
Auf wiedersehen
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
